Historisch centrum van Tegueste

Tegueste, gelegen in een spectaculair rivierbekken, heeft een rijke natuur waarin unieke soorten leven. De aantrekkingskracht van het oude centrum (ook op de Spaanse erfgoedlijst) is onweerstaanbaar. De oorsprong van de gemeente ligt in de streek El Llano (vlakte) die gunstige geografische omstandigheden bood voor een nederzetting, vooral wegens de goede bereikbaarheid en de beschikbaarheid van water. Hier werd het eerste kapelletje opgericht, waaromheen het dorp vervolgens beetje bij beetje gestalte kreeg.

Deze kleine kapel, die de hoeksteen van heel het dorp vormde, staat tegenwoordig bekend als de San Marcos-kerk. Binnen kun je de oude sfeer proeven en de indrukwekkende religieuze beelden bekijken. Hiernaast ligt het sobere plein Plaza de la Arañita. Tijdens je wandeling mag je het Casa del Brebendado Pacheco niet missen: dit was de eerste openbare school van Tegueste dankzij de ondernemingslust van de eigenaar: prebendaris (geestelijke) Antonio Pereira Pacheco. Na een grote inspanning van de inwoners en prebendaris Pacheco zelf, begon men in 1843 met de bouw van het oude gemeentehuis dat ook dienst deed als school, graanbeurs en mortuarium. Tegenwoordig is hier de vrederechter gevestigd.

Als je over de prachtige weg "Camino de los Laureles" loopt, kun je overblijfselen van de oorspronkelijke laurierbossen en de oude plantensoorten van Monteverde ontdekken. Hier kun je ervaren hoe de bewoners zich vroeger verplaatsten toen er nog geen verharde wegen op het eiland waren. Deze wegen verbonden de landelijke dorpen op het eiland alsof ze deel uitmaakten van de natuur zelf. Aan deze weg ligt ook het Casa de los Tacoronte. In dit herenhuis speelde zich het mooie liefdesverhaal tussen de dochter van de Baron de Chasserieu en Eduardo de Tacoronte af.

Je kunt je de gespannen sfeer voorstellen die in het plechtige Casa de la Audiencia heerste toen in 1583 een pestepidemie het eiland trof en de bestuurders in dit gebouw samenkwamen om een oplossing te zoeken voor deze beproeving.

Je moet ook zeker de legendarische brug Puente de Palo oversteken, die gebouwd werd zodat de gemeente niet iedere keer van de buitenwereld afgesloten zou worden als de regens de rivier deden aanzwellen. Door de kracht van het water dat naar beneden stortte, moest de brug trouwens vele malen herbouwd worden.

Rust ook even uit op het plein La Placeta: een kruispunt van wegen dat steeds een ontmoetingsplek voor de bewoners is geweest. Hier vind je een kruisweg van eind 19e eeuw en een waterfontein uit de vorige eeuw.

Het loont ook de moeite om het landgoed van de Zamorano te bezoeken: 6 hectaren wijngaarden, fruitbomen en ecologische groentetuinen. Er is een perserij, een dorsvloer en een terrein voor de traditionele sport "arrastre de ganado", waarbij een paar koeien of stieren binnen een bepaalde tijd gewichten moeten verslepen. Op het landgoed staat het huis van de familie Zamorano, een oude traditionele woning die een uitstekend voorbeeld is van de regionale bouwtraditie. Tegenwoordig is het een museum waarin de bezoeker kan ontdekken hoe landbouw, opleiding en sport in één ruimte kunnen worden gecombineerd.