Historische uitbarstingen
Het feit dat Tenerife in wezen een vulkanisch eiland is, blijkt duidelijk uit de talrijke uitbarstingen in de geschiedenis van het eiland. Sommigen ervan gebeurden na de verovering en daar zijn dus historische bronnen over bekend. In de jaren 1704 en 1705 deed zich een zogenaamde spleeteruptie voor langs drie eruptiepunten: Fasnia, Siete Fuentes en Volcán de las Arenas. Iets later, in 1706, begon de uitbarsting van Montaña Negra te Garachico die negen dagen duurde. Het is de enige uitbarsting waarvan men weet dat die aanzienlijke schade heeft toegebracht. Een groot deel van de geschiedenis van Garachico werd beïnvloed door dit voorval.
De uitbarsting van Pico Viejo of Chahorra gebeurde binnen de grenzen van het nationaal park El Teide. Deze vond plaats van 9 juni tot 8 september 1798, waardoor het de langste uitbarsting uit de gekende geschiedenis was. De laatste uitbarsting op Tenerife was op 18 november 1909 in de vulkaan Chinyero, die van haar negen monden na de uitbarsting nog drie monden overhield.
De uitbarstingen van Arafo, Siete Fuentes en Fasnia zijn zichtbaar in het noordoostelijke landschap van Las Cañadas en zijn het vertrekpunt van een fascinerende route om de geologische geschiedenis van Tenerife te leren kennen waarbij je met eigen ogen de afzettingen van de uitbarstingen en lavastromen ontdekt via wandelpaden doorheen fonoliet, puimsteen en obsidiaan, in het voortdurende gezelschap van de majestueuze Teide en de Montaña Blanca.
El Teide is naast de onbetwistbare hoofdrolspeler in het silhouet van Tenerife, ook een geologisch gezien jonge vulkaan van ongeveer 200.000 jaar oud. Hoewel hij vanaf zeeniveau 3.718 meter hoog is, is hij als je hem vanaf de oceaanbodem meet, de derde grootste vulkaan ter wereld, enkel overtroffen door de Hawaïaanse vulkanen Mauna Kea en Mauna Loa. Hij wordt ingedeeld bij de stratovulkanen en ligt op een oude en gigantische depressie in de vorm van een krater die bestaat uit twee halve kraters die van elkaar worden gescheiden door de rotsformatie Roques de García. El Teide loopt uit op El Pilón de Azúcar waar nog overblijvende activiteit is. Dit is te zien aan de fumaroles en solfatares aan 86º C (temperatuur waarop het water op deze hoogte kookt).